W źródłach mieszkały boginki Lymfy i Kameny. Również w samym Rzymie, znajdowało się, nieopodal Bramy Kameńskiej, źródło poświęcone Kamenom. Wędrowcy przechodząc obok tego źródła wrzucali kwiat, gałązkę mirtu i inne proste dary natury.
Lymfy i Kameny były pannami, obdarzającymi śmiertelników cudownym śpiewem, który miał posiadać moc wróżebną. Ponadto opiekowały się pieśnią, śpiewem i poezją. Jak można przypuszczać, i one nie oparły się wpływom greckimi, i zrównano je ze słynnymi muzami.
Nad źródłami pieczę sprawował Fons. Świątynia mu poświęcona mieściła się na wzgórzu Janiculum. Ofiary składano mu w październiku, kiedy to przypadało święto źródeł Fontanalia.
W rzekach mieszkały niezliczone stworzenia. Prawie każda rzeczka, czy tez niewielki potok, miały swojego własnego osobliwego mieszkańca. W Rzymie rządził Tiberinus, w Kampanii Wolturnus, zaś w Lawinium –Numicus. Tiberinus miał niegdyś rządzić jednym z miast albańskich.
Na środku rzeki Tybr znajdowała się niewielka wysepka, w której wznosił się gaj i niewielka świątynia. Co roku nawiedzali ją rybacy, aby złożyć swemu panu dary i ofiarę. Osobne święto Tiberinus obchodził 15 maja, kiedy to westalki wychodziły na most i wrzucały do Tybru 24 kukły wykonane ze słomy i ubrane w męskie szaty.
