Ta strona nie może być wyświetlana w ramkach

Przejdź do strony

Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.

Krainy sąsiednie Rzymu

Ten wpis dostępny jest także w języku: angielski (English)

Koloseum
Koloseum | Autor: Tomasz Podkowa

Rozdziały

Na terytorium Imperium Rzymskiego znajdowało się mnóstwo krajów, bogatych kulturalnie i historycznie. Nie da się ukryć, że większość z nich utraciła całkowicie swoje pradawne wzorce i przyjęła nową kulturę, rzymską. Jednak trzeba pamiętać, że istniały niegdyś takie kraje, które liczyły się w Europie i na Bliskim Wschodzie. Były to np. Persja, Egipt, Grecja, Macedonia, Galia, Hiszpania, czy Germania. Każde z tych państw wytworzyło całkowicie odmienną, własną kulturę, która była i jest podziwiana. Znalazłszy się pod protektoratem Rzymu musiały przyjąć haniebne dla siebie warunki.

Jednak wraz z upływem lat ich patriotyzm i wola walki wzrastała z dnia na dzień. Niektórym nie udało się wyswobodzić z rąk „tyrana”, ale były też takie kraje, które w końcu osiągnęły swój cel. Można tu wspomnieć choćby o Partii, Poncie, czy Persji, która po upadku Rzymu odzyskała swoje dawne, niemal niezmienione terytoria.

Barbarzyńcy

Złoty stater z wizerunkiem Wercyngetoryksa, pewno z ok. 50 roku p.n.e. Wódz Galów był typowym barbarzyńcą.

Określenie barbarzyńca pochodzi od słowa łacińskiego barbarus („cudzoziemiec”). W czasach rzymskich terminem tym określano każdego, kto nie był Rzymianinem lub Grekiem. Rzymianie określali tak przedstawicieli wszystkich ludów, które nie należały do grecko-rzymskiej cywilizacji, które miały cechować się dzikością i brakiem kultury.

Barbarzyńcami dla Rzymian byli m.in.:

  • Antowie – związek plemienny wschodnich Słowian, który w dużej mierze dał początek również Słowianom południowym;
  • Awarowie – lud koczowniczy wywodzący się z Dalekiego Wschodu lub Azji Środkowej;
  • Celtowie – ludy pochodzenia indoeuropejskiego, które pod koniec epoki brązu odbyły wędrówkę z nadwołżańskich stepów, by w II tysiącleciu p.n.e. osiąść nad górnym biegiem Renu, Dunaju i Menu, stąd rozprzestrzenili się po całej Europie. W X-VI w. p.n.e. opanowali Wyspy Brytyjskie, w VI wieku p.n.e. Półwysep Iberyjski, a część z nich dzisiejszą Francję (Gallowie);
  • Germanie – odłam Indoeuropejczyków żyjący w północnej i środkowo-północnej Europie, na północ od ludów celtyckich, posługujący się językami germańskimi;
  • Hunowie – lud koczowniczy, który ok. roku 370 najechał Europę i wywołując wielką wędrówkę ludów, przyczynił się do upadku Cesarstwa Rzymskiego;
  • Partowie – państwo na terenie starożytnego Iranu, istniejące od ok. 238 p.n.e. do 226 roku n.e.;
  • Persowie – starożytny lud pochodzenia irańskiego, współcześnie zaś naród zamieszkujący głównie obszar Iranu (dawniej znanego jako Persja);
  • Sarmaci – nazwa irańskich ludów koczowniczo-pasterskich. Sarmaci byli spokrewnieni ze Scytami, Medami, Partami i Persami;
  • Scytowie – koczownicze ludy irańskie wywodzące się z obszarów pomiędzy Ałtajem a dolną Wołgą tj. z obszaru kultury andronowskiej, zamieszkujące od schyłku VIII lub od VII wieku p.n.e. północne okolice Morza Czarnego. Byli spokrewnieni z Sakami i Sarmatami;
  • Goci – jedno z największych i najważniejszych plemion wschodniogermańskich, mówiące językiem gockim;
  • Wandalowie – grupa plemion wschodniogermańskich, zamieszkująca przed Wielką wędrówką ludów Europę Środkową (dzielili się na Silingów i Hasdingów, część badaczy jako wandalskie zalicza też plemiona Wiktofalów, Lakringów i Hariów);
  • Frankowie – nazwa zbiorcza określająca zachodniogermańską federację plemion, u swoich, uchwytnych źródłowo, początków, tj. w III wieku n.e., zamieszkującą tereny na północ i wschód od dolnego Renu.
Mapa ukazująca Imperium Rzymskie w II wieku n.e. oraz plemiona germańskie.
Nazwa Germania została nadana przez starożytnych Rzymian ziemiom na wschód od Renu i na północ od górnego i środkowego Dunaju. Obszary te były zamieszkane przez Germanów, a także inne niegermańskie ludy. Za czasów Oktawiana Augusta Rzymianie podbili Germanię, przejściowo aż po Łabę. Pod koniec I wieku zdołali także opanować tereny między górnym Renem a Dunajem (tak zwane Agri Decumates). Utworzono wtedy dwie nowe prowincje rzymskie: Germanię Górną (Germania Superior) i Germanię Dolną (Germania Inferior). Najobszerniejszy opis Germanii przedstawił historyk rzymski Tacyt.

IMPERIUM ROMANUM potrzebuje Twojego wsparcia!

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na kanałach społecznościowych, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie. Nawet najmniejsze kwoty pozwolą mi opłacić dalsze poprawki, ulepszenia na stronie oraz serwer.

Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!

Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM

Dowiedz się więcej!

Wylosuj ciekawostkę i dowiedz się czegoś nowego o antycznym świecie Rzymian. Wchodząc w poniższy link zostaniesz przekierowany do losowego wpisu.

Losowa ciekawostka

Losowa ciekawostka

Odkrywaj tajemnice antycznego Rzymu!

Jeżeli chcesz być na bieżąco z najnowszymi wpisami na portalu oraz odkryciami ze świata antycznego Rzymu, zapisz się do newslettera, który jest wysyłany w każdą sobotę.

Zapisz się do newslettera!

Zapisz się do newslettera

Księgarnia rzymska

Zapraszam do kupowania ciekawych książek poświęconych historii antycznego Rzymu i starożytności. Czytelnikom przysługuje rabat na wszelkie zakupy (hasło do rabatu: imperiumromanum).

Zajrzyj do księgarni

Księgarnia rzymska

Raport o błędzie

Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów