Ta strona nie może być wyświetlana w ramkach

Przejdź do strony

Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.

Gajusz Kasjusz Longinus

(3 października 85 - 3 października 42 p.n.e.)

Ten wpis dostępny jest także w języku: angielski (English)

Denar z wizerunkiem Kasjusza.
Autor: Carlomorino | Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported

Gajusz Kasjusz Longinus (Gaius Cassius Longinus) urodził się dnia 3 października roku 85 p.n.e. Był rzymskim dowódcą, jednym z zabójców Cezara, który później walczył przeciw II triumwiratowi. Jeden z ostatnich obrońców republiki.

Młodość i życie prywatne

Mało wiemy o wczesnym życiu Gajusza Kasjusza. Znamy przekaz mówiący, że jako młody chłopiec, będąc w szkole, kłócił się z synem dyktatora Sulli na temat tyranii. Tak więc od młodych lat okazywał niechęć jednowładztwu. Studiował filozofię na wyspie Rodos pod okiem  filozofa Archelaosa z Aten, co z czasem zaowocowało biegłością w grece. Kasjusz stał się także wyznawcą epikureizmu.

Gajusz Kasjusz ożenił się z Junią Tertią (Tertulla), córką Serwilli – matki Brutusa. Mieli syna, który urodził się około 60 roku p.n.e.

Kariera polityczna

Kariera polityczna związana była początkowo z działaniami najbogatszego Rzymianina tamtych czasów – Marka Krassusa. Gajusz Kasjusz został kwestorem w armii Krassusa i wyróżnił się w wojnie z Partami w 53 roku p.n.e. Jako jeden z nielicznych przeżył bitwę pod Karrami. W 50 roku p.n.e. powrócił do Rzymu, gdzie w roku 49 p.n.e. został mianowany trybunem ludowym. W 49 roku p.n.e. w Grecji został mianowany dowódcą floty pod rozkazami Pompejusza Wielkiego – tym samym stanął przeciwko Cezarowi w wojnie domowej (jego brat Lucjusz Kasjusz stanął po stronie Cezara). Gajusz Kasjusz na czele floty zniszczył w roku 48 p.n.e. dużą część statków Cezara. Resztę wojny spędził przy wybrzeżach Italii, ciągle atakując flotę Cezara. Po porażce Pompejusza pod Farsalos w 48 p.n.e. udał się w kierunku Dardaneli z planem zjednoczenia się z królem Pontu Farnakesem II. Kasjusz został jednak pochwycony. Juliusz Cezar wybaczył Kasjuszowi,  wyznaczył go swoim legatem i skierował do walki przeciwko temu samemu władcy. Później Kasjusz nie zgodził się na walkę przeciwko Katonowi Młodszemu i Metellusowi Scipio w Afryce i osiadł w Rzymie.

Następne dwa lata Kasjusz nie pastował żadnego urzędu. W tym czasie zawiązał bliższe relacje z Cyceronem, który podobnie jak on i Brutus miał prorepublikańskie poglądy. W roku 44 p.n.e. został wybrany praetor peregrinus z obietnicą otrzymania pod zarząd prowincji Syria. W tym samym czasie Brutus został praetor urbanus, co uraziło Kasjusza.

Z inicjatywy Kasjusza zaczął zawiązywać się spisek przeciwko Cezarowi, na czele którego ostatecznie stanął Marek Brutus. W czasie id marcowych roku 44 p.n.e. spiskowcy zabili Cezara, a Kasjusz zadał cios w okolice klatki piersiowej. Jak twierdzą niektóre źródła, Kasjusz chciał zabić także Antoniusza, jednak nie wyraził na to zgody Brutus. Zwycięstwo zabójców było jednak krótkotrwałe, gdyż Marek Antoniusz przejął władzę i obrócił lud przeciwko nim. Kasjusz i Brutus musieli się ratować ucieczką z miasta.

Walka z cezarianami

Popularność Kasjusza na wschodzie ułatwiła jemu i Brutusowi zgromadzenie armii od namiestników prowincji. W roku 43 p.n.e. Kasjusz zmierzyć się miał z 12 legionami Publiusza Korneliusza Dolabelli. Ten rzymski oficer po śmierci Cezara początkowo popierał jego zabójców, potem jednak stanął po stronie Marka Antoniusza, który mianował go namiestnikiem Syrii. Między 44 a 43 p.n.e. zajął Smyrnę (obecnie Izmir) i zgładził jej zarządcę, Gajusza Treboniusza, za co senat rzymski ogłosił go wrogiem publicznym i wysłał przeciw niemu wojska pod dowództwem Kasjusza Longinusa. W bitwie pod Laodyceą (Syria) oddziały Dolabelli zostały rozbite, zaś on sam umarł śmiercią samobójczą. Teraz Kasjusz miał otwartą drogę do Egiptu. W związku jednak z zawiązaniem się II triumwiratu, Brutus poprosił o wsparcie. Doszło do połączenia sił i Brutus został mianowany namiestnikiem w Syrii.

Zabójcy Cezara postanowili zaatakować siły triumwirów w Azji. Kasjusz uderzył i zajął Rodos, kiedy Brutus przejął rządy w Licji. W roku 42 p.n.e. doszło do przegrupowania wojsk w Sardis, gdzie armie obwołały ich imperatorami. Wojska przekroczyły Dardanelle, przemaszerowały Trację i rozbiły się niedaleko Filippi w Macedonii.

Tam też doszło do bitwy. Brutus z sukcesem toczył walkę z Oktawianem, kiedy Kasjusz ponosił porażkę z Antoniuszem. W trakcie bitwy pod Filippi, w powstałym zamieszaniu, Kasjusz myśląc że zbliżają się żołnierze triumwirów, a Brutus poniósł porażkę, aby uniknąć niewoli, polecił niewolnikowi, by przebił go mieczem dnia 3 października 42 roku p.n.e. Jak się jednak okazało, byli to jego żołnierze.

Brutus wspominał go jako „ostatniego z Rzymian” i pochował w Tasos.

Źródła wykorzystane
  • Plutarch, Brutus
  • Syme Ronald, Rewolucja rzymska, Poznań 2009

IMPERIUM ROMANUM potrzebuje Twojego wsparcia!

Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na kanałach społecznościowych, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie. Nawet najmniejsze kwoty pozwolą mi opłacić dalsze poprawki, ulepszenia na stronie oraz serwer.

Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM!

Wesprzyj IMPERIUM ROMANUM

Dowiedz się więcej!

Wylosuj ciekawostkę i dowiedz się czegoś nowego o antycznym świecie Rzymian. Wchodząc w poniższy link zostaniesz przekierowany do losowego wpisu.

Losowa ciekawostka

Losowa ciekawostka

Odkrywaj tajemnice antycznego Rzymu!

Jeżeli chcesz być na bieżąco z najnowszymi wpisami na portalu oraz odkryciami ze świata antycznego Rzymu, zapisz się do newslettera, który jest wysyłany w każdą sobotę.

Zapisz się do newslettera!

Zapisz się do newslettera

Księgarnia rzymska

Zapraszam do kupowania ciekawych książek poświęconych historii antycznego Rzymu i starożytności. Czytelnikom przysługuje rabat na wszelkie zakupy (hasło do rabatu: imperiumromanum).

Zajrzyj do księgarni

Księgarnia rzymska

Raport o błędzie

Poniższy tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów